≡
Menu
Door onderzoek komen we steeds meer te weten over het brein. Niet alleen leren we nieuwe dingen, maar uitspraken die we vroeger als waar beschouwden worden verworpen. BrainGymmer geeft jou vijf fabeltjes over de hersenen die eerst voor lief werden genomen, maar inmiddels zijn ontkracht. We tellen af tot de meest belachelijke!
Alhoewel het waar is dat ongeremd zuipen slecht is voor de hersenen, kan matig alcoholgebruik geen cellen doden. Alcohol kan alleen hersencellen doden als het in zo’n hoge mate gedronken wordt dat de persoon die drinkt er zelf ook aan ten onder gaat. Nu denkt u misschien: ‘maar de mensen die aan het Korsakoff syndroom lijden dan?’ Het syndroom is eigenlijk te wijten aan een thiamine (vitamine B1) gebrek, omdat alcohol de opname hiervan verstoort. Dit alles wil niet zeggen dat er geen schade aan de hersenen kan ontstaan. Alcohol kan namelijk wel de dendrieten van hersencellen beschadigen. Deze zijn nodig voor informatieoverdracht.
Men dacht vroeger dat je met een beperkt aantal hersencellen werd geboren en je tijdens het leven alleen maar cellen verloor. Tevens werd er gedacht dat brein niet te ‘repareren’ was. Nu weten we natuurlijk dat het brein plastisch is, en opnieuw verbindingen aan kan leggen. Het brein kan herstellen of compenseren voor bepaalde schade, en zelfs het genereren van nieuwe cellen is mogelijk.
Er zijn mensen die denken dat het maken van sudoku's veroudering van de hersenen tegen kan gaan. Zeker wanneer zij merken dat ze er steeds beter in worden. Echter is dat het enige wat er gebeurt: ze worden beter in sudoku's. Alleen bij spellen waarbij je het hele brein gebruikt vind je nut.
Er wordt weleens gezegd dat iemand die heel creatief en artistiek is meer gebruik maakt van zijn rechterbrein, en iemand die logisch inzicht heeft en technisch is meer gebruik maakt van zijn linkerbrein. Echter heeft brein scantechnologie aangetoond dat de hersenhelften altijd samenwerken en onderling informatie uitwisselen. Zo wordt bijvoorbeeld de mening van taal verwerkt in de linker hersenhelft, maar wordt de intonatie verwerkt in de rechterhersenhelft.
Zo werkt het dus niet!
Vorig jaar kwam de film Lucy uit, waarbij wordt beweerd dat we maar 10 procent van ons brein gebruiken en er wordt gespeculeerd over wat we met 100 procent zouden kunnen doen. Echter laat al het bewijs zien dat we praktisch de hele tijd ons gehele brein gebruiken. Het achterste deel van je hersenen is constant bezig met het verwerken van visuele informatie, terwijl het voorste deel van je hersenen zich concentreren op de taak. Ondertussen wordt in het centrum van je hersenen alles wat je nu leest opgeslagen, enzovoorts.
Deze uitspraak is voortgekomen uit de tijd toen we nog niet zoveel over het brein wisten: we konden over 10% van het brein zeggen waar het voor diende, de rest moest nog onderzocht worden.
